به سفره های آسمان که اعتماد می کند
تنش به جای نانِ شب ، تبِ جهاد می کند
بسیج می شود و در مسیرهای عاشقی
به سبزِ این چراغ جادّه استناد می کند
عروج مرهم افق به دست های ساده اش
همایشی که سایه را نصیب باد می کند
نگاه آسمان خودش برای زخم اختران
توسلی به آیه ی "ان یکاد" می کند
چه سبز می وزد بر این جنونِ بیدوارِ شب
خزان این درخت را گل معاد می کند
به سفره های آسمان که اعتماد می کند
نگاه خاک تشنه را دوباره شاد می کند
شاعر: نسرین بیگی
- ۴ نظر
- ۲۶ ارديبهشت ۹۲ ، ۲۰:۲۶