شکوه هجرت

سلام بر موشا و اون گربه لوسه

سلام بر قدقد مرغ و خروسه

سلام بر بوی کاگل، بوی گندم

سلام بر بچه های خاکی قم

سلام بر آجر و بر ماسه بادی

سلام بر اعضای اردو جهادی

سلام بر فرقون و بیل و کلنگش

سلام بر اون شوخی های قشنگش

سلام بر شام شبهای جهادی

همون پرچم سه رنگ غیرعادی

همونی که ازش هرکس یه کم خورد

یه چند روز زنده بود بعدش یهو مرد

سلام بر بچه های پیش قراول

همون زحمت کش های پر تحمل

همونایی که دائم در تلاشن

تا شاید مسئولین از خواب بیدارشن

سلام بر بچه های پشتیبانی

همون دستشویی شورای نهانی

سلام بر بچه های خوب و سرمست

همون عمرانی های بیل در دست

سلام بر اموزش فرهنگ ورزش

سلام بر صبحگاه و وقت نرمش

سلام بر مستندسازان مجنون

سلام بر دکتر و دگزامتازون

به قول رهبرم سید علی جان

که سال 89 گفت تو تهران

همینی که شما بارا رو بستید

و مثل بعضیا بیکار نشستید

زدید از شهرا رفتید توی روستا

همه با هم شدید همدل و همپا

شمایید مظهر از ایات قران

سفیران تلاش و کار و ایمان

همه با هم می خواید سازنده باشید

بسیجی ها الهی زنده باشید

الهی کیفتون کوک، قلبتون شاد

الهی زندگیتون باشه آباد

الهی غم تو دنیاتون نباشه

الهی رو لباتون خنده باشه

الهی زن بگیرید دوتا دوتا

و بعدش بچه دار شید چندتا چندتا

الهی زود برید پابوس آقا

الهی کربلایی شید شماها

میگن هستن جهادی ها ولایی

تو این راه تن میدن بر هر بلایی

میگن هرجا که لازم باشه میرید

اینو از زندگیتون میشه فهمید

همین چند ماه پیش اطراف تبریز

زمین لرزید و از غم گشت لبریز

ولی زود بارو بستند بچه ها باز

جهادی باز دوباره گشت آغاز

تمام دقدقه اینجا زمان بود

و مقصد یک دهی در ورزقان بود

به سرعت بچه ها گشتند راهی

با نیت های فوق الحد الهی

تون اون سرمای سخت غرب کشور

به دور از بابا و مامان و همسر

همه مشغول کار، مشغول خدمت

شبیه والی و چمران و همت

همه می خوان که قبل از فصل سرما

بنای خونه ها باشه مهیا

همه از زلزله خیلی غمینن

همه محزون و غمگین و حزینن

ولی بازم با این حال دست به کارن

می خوان مثل همیشه گل بکارن

نمی خوان هموطن هاشون غمین شن

می خوان احیاگر این سرزمین شن

بنام حق دوباره شد شروع کار

و اول کارشون بود جمع آوار

شدن مشغول تجمیع نخاله

با بیل و کمچه و فرقون و ماله

یکی می گفت تو اون آوار داغون

یه دختر بچه دیدبا چشم گریون

که دائم تو خرابه ناله می کرد

و با دستاش زمین رو چاله می کرد

ز سرما صورتش همرنگ لاله

بهش گفتم که سنش؟ گفت سه ساله

تو اون سرما یه دختر یکه و تک

می گشت دنبال یک دونه عروسک

سه ساله، یک خرابه، چشم گریون

همین الفاظ من رو کرد حیرون

همین الفاظ دل رو می بره شام

یه دختر بچه هی می گفت بابام

یه دختر بچه که گونش کبوده

نه از سرما، جای دست حسوده

یه دختر بچه با گوشای پاره

که تو گوشش نداره گوشواره

یه دختر بچه که باباشو می خواد

بهش گفتن عروسک!! گفت نمی خواد

بهش گفتن که بابات خیلی مرده

ولی شاید دیگه اون برنگرده

ولی اون گریه کرد و بونه اورد

تا یک ملعون سر باباشو آورد

تا چشماش خیره شد بر چشم بابا

شروع کرد زیر لب صحبت با بابا

کسی نشنید چی میگه اون سه ساله

ولی شاید می گفت با آه و ناله

بابا لبهات چرا خشکه فدات شم؟

فدای خون روی ابروهات شم

بابا گفتی تو کوفه یار داری

نگفتی دشمن خونخوار داری

تا گفتم دخترت هستم یه نامرد

با دست سنگینش سیلی بهم زد

می گفتش زیر لب درد دلاشو

تموم خاطرات کربلاشو

لباشو رو لبای بابا آورد

و بعد از بوسه ای اون دخترک مرد

خداوندا بحق اون سه ساله

بحق گریه ها و اشک و ناله

نذار ما ارزو بر دل بمونیم

زهجر کربلا دائم بخونیم

بذار ما هم بریم پابوس اقا

بذار تا کربلایی شیم ماها

بقول خالق شعر جهادی

رفیق خوب من آقای هادی

جهادی یاحسین بر دل نگارد

به میم یا محمد دل سپارد

تمام عرش و هستی بی ولی هیچ

محمد یا محــــــــــمدبی علی هیچ

عمو احمد

21/8/1391